21-09-2019 – Glencoe wandelingen

We worden op de normale tijd wakker. We zijn gisteren om 20:30 gaan slapen en zodoende worden we ook vroeg wakker. Ik heb lekker geslapen. Rianne heeft wat minder goed geslapen. We gaan vandaag Glencoe ontdekken. Het is een stralende dag. Eentje zoals je niet zou verwachten in Schotland. De lucht is blauw. Het is ongeveer 24 graden Celsius. We waren inmiddels wel gewend aan het Schotse weer. Ik vond het een groot voordeel dat je lekker kon lopen zonder te oververhitten. We rijden een klein stukje vanaf Bluebell Cottage. Eigenlijk is de plek waar we zijn niet echt Glencoe. We hebben een route gekozen met niet te veel beklimmingen. Het is een Easy route. Dat zag ik wel zitten want het is heel heet. Maar Easy is ook echt Easy. Het was echt een route van niets. 

Blue Lagoon meertje

Na het rondje van 300 meter, wat uitkwam op een soort Blue Lagoon watertje, besloten we om een extra route te nemen. De route heette Brecklet en was 2,5 kilometer lang. Prima te doen. Het pad ging echt heel stijl omhoog. Het verbaasd je hoeveel moeite het kost om omhoog te lopen. We zijn in totaal maar 90 meter omhoog geklommen. Maar toch voelt dat zwaar. Onderweg kwamen we drie Australiërs tegen. Ze woonde ten noorden van Sydney. Het was een leuk gesprek. De dame in kwestie vertelde dat er een bankje was iets verderop. De uitzichten waren prachtig. Je keek over Ballachulish. We horen geschreeuw en emotie. Dat komt van het cricketveld onder de berg. We kunnen zelfs nog een stukje van Ben Nevis zien. De hoogste berg van het VK. We lopen niet het hele pad af. Het is rond half drie als we van de berg zijn afgekomen. 

We gaan zitten bij een café. Het is uiteraard zelfbediening hier. Ik neem een Spa Rood en Rianne een verse appelsap. We zitten buiten en voelen ons een beetje bekeken. We vallen hier op. Het is redelijk arme plek. We zitten tegenover een bushalte. Ze zien alle spullen. De GoPro ligt op tafel. De cameratas met DSLR. Het steekt af bij de omgeving waarin we zitten. Grappig om je een keer de buitenlander te voelen. We lopen naar de Co-Op. Hier is ook een soort van Australisch systeem. Of wellicht is het andersom. Je staat in een grote rij en wanneer er een kassa vrij is hoor je: Next, please! Er probeert nog iemand voor te piepen maar die wordt naar de achterkant van de rij verwezen. Ookal is die meneer 7 maanden zwanger. 

Vanavond eten we pizza. We gaan even naar het huisje om de foto’s te bekijken en even uit te rusten. Voornamelijk Rianne is afgepeigerd. Ik zet de foto’s en video’s op de laptop. Rianne kijkt ondertussen naar Videoland. Ik heb echt genoten van vandaag. Ook al is het niet zo dat we nu heel veel gelopen hebben. Het was toch een goede dag. De omgeving is waanzinnig. Hier wil ik nogmaals terugkomen. Ik heb dat vaker gedacht hier. Dat gevoel heb ik elders nooit gehad. We gaan wederom weer vroeg slapen. Het is erg heet in het huisje dus dat zal wel een kutnacht worden. 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *