Ik slaap om de een of andere reden niet goed. Het bed is een klein beetje te klein. Misschien 5 centimeter ofzo. Als ik beweeg gaat die beweging door naar Rianne en vice versa. We hebben dus wat opstart problemen. Rianne is redelijk moe. We vragen aan Emily wat een goed idee is om te doen in deze conditie. Ze zegt rijdt gewoon lekker het eiland rond. Dat kan je in 2,5 uur doen. Dat is een prima idee denken we zo. We rijden naar het noordelijk deel van het eiland. Het is redelijk bewolkt en af en toe valt er een spatje. De wegen zijn soms wel goed maar soms ook niet. We rijden langs Sannox. Rianne zegt kom we stoppen hier even.
Na even te twijfelen overtuigt Rianne haarzelf dat ze hier toch wel even wil lopen. Even naar het strand, denken we dan. We lopen op een pad dat verdergaat in een aantal goed te bewandelende stenen. Een ouder echtpaar loopt wat verder voor ons. We ruiken de zee. Wat een heerlijke lucht is dat toch. Ik zeg tegen Rianne waarom doen we dit in Nederland toch nooit. Het is grappig want we wonen zo dichtbij het strand. We kunnen bij wijze van spreken in een minuut of 10 rijden bij de zee zijn. Waarom we dat nooit doen, echt geen idee. Misschien moeten we dat maar eens gaan doen zodra we weer terug zijn. Gewoon op een zaterdag lekker langs de prachtige Nederlandse kust lopen. Enfin we zijn op het strand. Het valt Rianne op dat de stenen die hier langs het water liggen zo mooi zijn. En dat zijn ze. We besluiten er een mee te nemen.
Rianne vindt veel onderwerpen om een foto van te maken. Het begint bij stenen bij de branding. Daarna van zeewier en de bergen verderop. Goatfell, zo heet ze. Ze gebruikt haar 10-105mm objectief. Daarna 18-55mm voor prachtige bockeh van stenen en zeewier. Dit objectief wordt ook gebruikt voor een paar portret foto’s. Echt heel bijzonder. We staan misschien wel 2 uur op dat strand. Daarna lopen we over wat stenen langs een soort van pad. We gaan omhoog en komen in een soort van jungle. Het doet ons echt denken aan Tasmanië. Het zo mooi allemaal. Je ziet hier wel heel erg de overgang van seizoenen. Aan de ene kant is het zomer met vruchtdragende planten. Aan de andere kant zijn er bomen die hun bladeren al verliezen. Verder zie je paddenstoelen. De overgang tussen de zomer en de herfst.
Bij het fotograferen van de paddenstoelen gebruikt Rianne haar Macro objectief. Heel grappig hoe ze bijna al haar objectieven gebruikt. We staan hier ook wel weer een uur, misschien. Het is een prachtig stukje van het eiland. Er is een bergwand met verschillende kleuren. Het is een soort graniet. Zo goed dat ze dat nog niet gedolven hebben. Het zou echt zonde zijn. Het doet je denken aan thuis. Wij hebben een keukenblad van echt graniet. Eigenlijk zouden ze dat niet meer moeten verkopen. Daar worden ook prachtige kunstwerken van de natuurlijk schoon vernietigd voor onze verbruiksmaatschappij. Het weer is trouwens inmiddels heel mooi geworden. Er is veel ruimte voor de zon. Ik verbrand gewoon een beetje. We lopen nog wat verder door een grote open vlakte met veel varens.
We besluiten terug te lopen en de rest van de noordkant te bekijken. We rijden langs enge bergweggetjes. De locals rijden een beetje als gekken. Emily vertelde dat bovenin het eiland rode herten op de golfbaan lopen. Rianne had er eentje gezien maar we probeerde bij die golfbaan te komen. Dat lukte alleen niet. Ik heb hem zelf niet gezien. Wel heel veel schapen. We besluiten weer een stukje verder te rijden. Dan komen we bij de Isle of Arran Distillery. Ik moest nog even een fles whiskey meenemen voor Ashil. Wat moet je dan kiezen?
Een man van de destilleerderij wordt erbij gehaald. Hij vertelt over in wat voor vaten er zijn. Dat ze tot 1932 Cherry vaten uit Spanje lieten komen. Toen brak de oorlog daar uit en was dat niet meer mogelijk. In Amerika drinken ze een flauw aftreksel van whiskey genaamd Bourbon. Dat is whiskey die maar 5 jaar gerijpt is in plaats van 10 jaar. De vaten uit Amerika mogen maar een keer gebruikt worden. Zo blijven de bedrijven die vaten maken ook aan het werk. De vaten worden daarna geëxporteerd. Er blijven dus altijd Bourbon in de vaten zitten. Dat vermengt zich met de whiskey wat een lekkere smaak geeft. Mij maakt het niet uit ik drink het allemaal niet. Gadverdamme. Hij raadt de 10 jaar aan. Het kost wel wat maar dan heb je ook wel wat. We rijden verder en inmiddels weer zuidwaarts.
We komen nog langs een boerderij waar Schotse hooglanders staan. Echt een prachtbeesten. Ze hebben een hele aparte kleur. Met gevaar voor eigen leven worden er even wat foto’s gemaakt. Daarna rijden we weer verder richting de shortcuts richting Brodick. Want het is inmiddels flink laat geworden. We rijden tussen de bergen richting Brodick. Er hangt wat lage bewolking. Het is echt prachtig. We rijden in een flink tempo. Het is zo grappig om een soort achtbaaneffect aan Rianne te geven als je hard over de heuvels rijdt. Rianne moet daar echt van lachen. We komen in Brodick. Daar parkeren we om een restaurant uit te zoeken. Dat is niet eenvoudig. Uiteindelijk beslissen we om naar de Co-Op te gaan en eten een heerlijke salade in de kamer van de B&B. Wat een onverwacht prachtige dag.
