In het Verenigd Koninkrijk hadden ze altijd 110 volt dacht ik. Maar dat blijkt toch niet zo te zijn. Ik had Rianne geadviseerd om de reisfohn mee te nemen. Twee dagen gelede hebben we een nieuwe föhn gekocht. Maar dat blijkt ook niet zo’n topding te zijn. Rianne is dus wel even bezig met haar haar doen. We werden rond 8 uur wakker. Het weer was lekker rustig. Ik zette de oven weer aan en maakte 4 croissants die we uit Nederland hadden meegenomen. Ik at nog een broodje. Daarna lekker douchen. De straal die hier uit de kraan komt is echt ongekend. Er komt zoveel water uit. Het is echt heerlijk. Jammer dat dit thuis niet mogelijk is. Voor de rest hebben we alle gemakken van thuis. Lekker muziekje in de douche. Maar dit alles betekend wel dat we pas om 13:00 uur het huisje verlaten.
We gaan vandaag naar Fairy Glen. Dit is een heuvelachtig landschap met ronde contouren in het gras. Rianne omschrijft het al Teletubbie-landschap. Echt te grappig. We lopen een stuk door de drek en het gras. Je gaat hier op en neer. Ik vind het zo knap van Rianne dat ze dit gewoon doet. Vandaag lopen we in totaal 6 kilometer. We lopen 30 verdiepingen omhoog. Misschien wel een totale elevatie van een paar honderd meter en ze doet het gewoon. Het parkeren ging op zich wel grappig. We zette de auto op een modderige plek. Het was de eerste plek die we zagen. Maar verderop zagen we auto’s terugrijden en we waren bang dat we anders deze plek kwijt zouden zijn. Toen we de ingang van Fairy Glen naderde bleek dat een gegronde zorg te zijn. De auto’s stonden in de modder en er was weinig ruimte. Het beroemde bord met dat je geen stenen mag stapelen staat bij de ingang.
We lopen door en zien een of andere gek omhoog lopen op zijn blote voeten. Hij valt. Rianne en ik konden onze lach niet inhouden. Wat een volslagen idioot. We gingen weer verder omhoog. Eenmaal boven sloeg het weer een beetje om. Het regende wat. We besloten even snel wat te eten, tenminste ik. Even later trok het weer een beetje open. Er was inmiddels een pas getrouwd stel gearriveerd. Zij wilde hun huwelijksfoto’s hier maken. Stond ze daar in haar witte jurk; in de bagger. Ze had er ook echt geen zin in. Het was een Aziatische vrouw met een blanke man. Toch merk je op de een of andere manier dat de liefde die zij geeft gewoon heel anders is zoals wij westerlingen dat doen. Er is gewoon veel meer sprake van affectieve relatie, tenminste daar lijkt het op. Ik rende een aantal heuvels op. Maar telkens als ik ergens stond kwam er wel weer een of andere volger die besluit dat je maar recht hebt op 20 seconden alleen. Geen eigen ideeën hebben die lui. Nu is het natuurlijk van niemand en van iedereen maar het is wel irritant.
Op enig moment beklim ik de grootste berg in de Glen. Omhoog gaat altijd wel prima. Rianne stond beneden foto’s te maken. Ze gaf aanwijzingen maar ik kon dat niet (goed) horen. Dus ik stond bovenop ze zat te wijzen. Ik dacht van nou dan ga ik maar bij het randje zitten. Ik dacht eigenlijk dat ze bedoelde dat ik bij de rand moest staan maar dat is gewoon te gevaarlijk. Het waait zo hard daarboven. Ik ging op het randje zitten. Een Engelse vrouw zei:” I’m not that brave”. Ik moest denken aan Over The Edge Death at Grand Canyon. Na een tijdje wees Rianne op een andere plek op die berg. Je moet gaat staat daar waar die vrouw met de rode jas stond. Oké dat kan ik wel. Ik liep weer terug tussen de rotsen richting het pad. Je had een heel smal pad met aan weerszijden een stijl aflopende rand. Als je hier zou vallen ging je hard. Ik bleef dus dicht bij de rand. Ik ging steeds verder tot ik in positie was. Rianne wilde telkens dat ik verder ging. Ik vond het doodeng. Vanuit haar positie kon je niet zien hoe stijl het naar beneden liep en hoe smal het pad was. Misschien had ik het eigenlijk niet moeten doen. Ik ben trouwens wel heel trots dat ik het gedaan heb.
Ik ging weer naar beneden. Rianne kwam ook naar de verzamelplaats. Een Amerikaan zat een pijp te roken en het uit te blazen. Een vrouw wilde een foto maken van de stenen rondjes maar die man ging niet meer weg. Even later begon hij te zingen, in wat ik denk Indiaas (geen Native American). Een vrouw stond erbij maar later kwamen wij erachter dat zij er eigenlijk niet bij hoorde. Dit moest ik natuurlijk even filmen. Wat ik grappig vind is dat je eigenlijk de hele dag hier kan zitten en mensen kunt kijken. Je ziet een idioot op blote voeten, pasgetrouwde stelletjes en een een zingende Amerikaan. Ik weet het niet maar deze plek heeft iets speciaals. We besloten het voor gezien te houden. We liepen terug naar de auto. Vlak bij de auto liepen schapen. Deze schapen hebben een ander soort wol dat de schapen bij ons thuis. Rianne ging er nog achteraan. Ik joeg ze allemaal maar weg toen ik ze probeerde te filmen.
We besloten even naar Uig te rijden. Wellicht hebben ze daar een supermarkt of is er iets te doen. Uig is ongeveer 5 minuten van ons huisje vandaan. Een prima afstand om snel thuis te zijn. We vonden alleen een beetje viezig eetcafe en een pomp met een bediende met een humeur om van te schijten. Toch maar even een Flat White gehaald en Rianne nam een Hot Chocolate. Toen we terug naar het huisje reden was het zonnetje al lekker doorgebroken. Het was gewoon warm. Rianne en ik gingen lekker op het bankje zitten voor het huis in de zon. Wat een prachtig uitzicht. Het was heerlijk warm met een drankje wat wil je nog meer. Rianne zag ineens een zeearend vliegen. Misschien zelfs wel 2 of 3. Dat konden we niet goed zien. We hebben snel de camera gehaald. Het stond echt nog op ons lijstje om een zeearend te spotten. Dat konden we dus afvinken wat inderdaad het was een zeearend. Wat een magnifiek beest.
We gingen tevreden naar binnen. Het was prachtig weer geweest. We hebben mooie dingen gezien. We besloten lekker te gaan eten. Kip uit de oven met pompoenfrietjes. Het leek mij wel wat. Lekker koolhydraatarm en toch lekker. We beschikken over drie individuele ovens. Dus die hebben we lekker opgestookt. Kip erin, pompoenfrietjes erin. Het resultaat was echter niet zo best. De friet was niet heel lekker en de kip was een beetje droog en de kwaliteit was gewoon slecht. Ach na zoveel goeds mag er best wat tegenzitten. Nu lekker slapen.