Vandaag gaan we SF een beetje verder ontdekken. We ontbijten weer lekker bij Andersen Bakery. Heerlijk die almond croissants. Ik (Steven) ga dat wel missen als we hier weg zijn. Rianne nam weer een Saffron Raisin Twist. We hadden uitgezocht hoe we bij de Painted Ladies moesten komen. Voor het eerst zaten we in de trolleybus in SF. Ik vind het wel grappig dat achterop de bus staat Zero Emission terwijl om die stroom op te wekken waarschijnlijk wel CO2 is uitgestoten. De buschauffeur vertelde welke halte we moesten hebben. We liepen naar de Painted Ladies. Het weer hier is zo irritant. Dan is het koud dan schijnt de zon, je wordt er gek van. Rianne schoot wat foto’s en ik zat in de zon. Dat vond ik niet relaxed omdat ik al behoorlijk verbrand was van gisteren. Dus ik had er geen zin in.
Op de plattegrond leek het of je makkelijk van de Painted Ladies naar het Golden Gate Park kon lopen. Rianne wilde graag nog even naar Haight street toe lopen. Dit is de hippiebuurt in SF. Er was weinig hippie over van deze buurt.
Ik had geen zin om daar echt te lopen. Dus we dachten vanaf Haight street we lopen wel naar het Golden Gate Park. Er kwam toevallig net een bus aanrijden. Ik vroeg aan de buschauffeur of hij naar het Golden Gate Park ging. Hij wilde daar niet op antwoorden of hij was gewoon doofstom ofzo, maar ik kreeg geen antwoord op mijn vraag. Wij besloten de bus niet te pakken.
Daarna even op de kaart gekeken en we zagen dat die bus wel gewoon stopte bij het Golden Gate Park. Ik begrijp gewoon niet waarom die buschauffeur niet gewoon zei: “Yes”. Zo moeilijk zou dat niet geweest zijn. Enfin toen we in de volgende bus zaten bleek het minstens nog 2 a 3 kilometer lopen te zijn geweest. Met de heuvelachtige straten in SF was dat zeker geen pleziertje geweest. Wij stapten een halte te laat uit en liepen terug naar het Golden Gate Park. Ook daar stierf het van de zwervers en vele hippies. Je kon het Golden Gate Park zeg maar ruiken. Het bleek ook iets groter te zijn dan we hadden verwacht. Het ergste was nog wel dat het niet een park is zoals in Nederland. Er liepen overal straten door het park en je kon er niet even lekker gaan zitten. Het weer was inmiddels behoorlijk omgeslagen en het was zwaar bewolkt met een beetje miezer cq regen. We gingen even lekker een broodje eten aan een picknicktafel die je blijkbaar moest reserveren. Dat stond op de tafel tenminste.
We wilden naar de Japanse theetuin. Toen we die eindelijk gevonden hadden zag ik dat de toegang $ 7,- was en dat het afgeladen was. We waren wel toe aan wat thee, maar ik zag dat het restaurant ook volledig bezet was. Dus ik dacht daar gaan we niet heen. Eerlijk gezegd was ik ook gewoon moe en had ik er überhaupt geen zin meer in. Ik zei toen tegen Rianne, kom we gaan terug naar het hotel. We moesten toch nog een hoop doen en ik was er wel klaar mee. Misschien dat als we begonnen waren met SF dat we er veel meer uit hadden kunnen halen. Maar voor nu hadden we gewoon geen puf meer.
Ik zag een bushalte en we liepen daarheen. Rianne en ik raakten in een discussie of dit wel de goede bus was. Een Amerikaan ving dit blijkbaar goed op. Hij vroeg ons waar we heen moesten. Ik vertelde de halte en hij zei toen dat we naar de overkant moesten zijn. Ik vind het echt zo fijn dat Amerikanen eigenlijk altijd wel vriendelijk zijn. Ze willen je altijd wel helpen. Wij bedankten de man en liepen naar overkant. De bus kwam en we reden richten Geary. Daar konden we overstappen op de volgende bus. Zonder te kijken waar de bus naartoe ging stapten we in. Toen de bus wegreed zei ik tegen Rianne, is dit wel de goede bus. Gelukkig bleek dit het geval te zijn en waren we binnen 20 minuten bij het hotel. Je kan veel zeggen van SF wat niet helemaal pluis is maar het OV is prima. We begonnen onze koffers in te pakken en daarna te wegen. Blijkbaar hadden we veel gebruikt want we zaten allebei onder het gewicht. Echt fantastisch er viel een pak van mijn hart. Nu maar hopen dat de weegschaal klopt. We zochten nog even uit hoe het bij SFO (luchthaven) zat en gingen op zoek naar iets om te eten. Ik wilde graag nog 1 keer die heerlijke Double Quarter Pounder eten bij de McDonalds. Iets voorbij de Panda Express zat een McDonalds dus daar gingen we naartoe.
Onderweg naar de Mc hoorde ik iemand zeggen dat er gisteravond iemand was doodgeschoten op de 21st Street. Dat is hier niet ver vandaan. We kwamen er bij het lopen wel achter dat we naar een niet al te beste buurt liepen. Voor de McDonalds stond een groepje kansentuig met een agressieve hond. Gelukkig reed er net een politieauto langs, waardoor de negers afgeleid waren. We gingen snel naar binnen en bestelden. Het personeel was heel alert. Blijkbaar liep er een of andere neger achter me en die keek wat er te halen viel. Dat zag Rianne. Hij maakte zich weer uit de voeten. Dat groepje bleef ook de hele tijd staan voor de McDonalds. Ondertussen liep er een neger naar binnen en keek om zich heen en nam de uitgang aan de andere kant. Binnen stond er ook dat je niet langer dan 30 minuten binnen mag zitten en allemaal andere aparte regels. Je kon wel merken dat we niet bepaald goed zaten daar. Mijn burger kon me niet echt smaken zo. Op een gegeven moment liep dat groepje weg en wij zijn hem toen ook gesmeerd daar. We waren blij dat we weer bij het hotel waren. Ik ben daarna nog even naar de bakkerij gegaan voor ons ontbijt morgenochtend. We zijn om een uur of 11 gaan slapen.
11-08-2015