Geschreven door Steven
Het voelt een beetje als Nederland op dit stukje. We slapen op een boer zijn grond en kijken uit op de koeien, maar alleen dan met een mooier uitzicht. Toch wel slim dat boeren een aantal huisjes op hun grond zetten en het vervolgens verhuren. Wat moet je anders met zoveel grond toch. Het was vandaag eigenlijk de bedoeling om naar het Nationale Park Ben Lomond te gaan. We kwamen er alleen achter dat we een enorm stuk over een onverhard pad moeten rijden. Daar beginnen we niet meer aan. Rianne voelde zich niet zo lekker en we hadden niet echt zin om iets te ondernemen vandaag. We zijn moe en hebben er even geen zin. Het is buiten warm. We hebben vandaag dan ook niet veel gedaan.
Afgelopen nacht is mijn pakketje gesorteerd en onderweg naar aflevering. The Mussel Boys hebben het met een expres-post verzonden. De grap is dat het Australian Post heet maar het ziet er 100% uit als DHL. Om 10 uur stond er dat het afgeleverd was. Dus ik liep gelijk naar de ‘receptie’. Gelukkig zat er daar een dame en die vertelde van joh loop lekker naar de brievenbus aan het begin van de weg en pak het eruit. Dus dat heb ik gedaan. Ik kwam de man van die vrouw tegen. We hebben lekker zitten praten. Hij zei: ”You should go to Binalong Bay”. Ik zei dat het te warm was en dat we wachten tot de UV-kracht een beetje gedaald is. Toen zei hij: ”Ooh right that’ll be tonight then”. Haha prachtig. Na een heel stuk naar beneden gelopen te zijn zag ik het pakje liggen. Wat een bevrijding haha. Ik geef toe, ik ben verslaafd/afhankelijk.
We hebben de rest van de dag niet heel veel meer gedaan. Ik heb kipspiezen (skewers) gemaakt. Dat gaat slecht met slechts 1 pan. Ik heb nog wat paprika’s bereid in een steelpan. Het is behelpen maar het was wel lekker. Op het nieuws hoorden we dat St. Helens vandaag het heetste plekje was van Tasmanië met 35 graden. We zijn uiteindelijk maar weer vroeg naar bed gegaan om deze dag te vergeten. Hieronder nog wat foto’s van het uitzicht bij de ‘villa’.
