Geschreven door Steven
We hadden wel lekker geslapen. Vandaag gaan we naar een plek nabij Port Arthur. We gaan daar een boottocht doen. We moesten ons flink haasten om op tijd het huisje te verlaten. Het is wel vervelend dat je telkens om 10:00 eruit moet zijn. Als je elke dag vekast heb je een bepaalde discipline. Maar toch kost het elke keer veel tijd. Je gaat douchen, ontbijten en alle opladers weer terug doen. Dat zijn er een hoop. Soms laad ik USB-accu op. We hebben in principe 3 camera’s bij ons waar soms de accu’s van leeg gaan. Je hebt dan ook laptop, een iPad en de telefoons. Het is veel werk. Je moet je vuile was inpakken en zorgen dat de koffers nog dicht gaan. Dan moet je zorgen dat alles in de achterbak kan met een dichte cover. Een heel gedoe.
Toen we op tijd weg gingen naar Port Arthur waren we eigenlijk wel blij dat we de bosbranden achter ons lieten. Je zou met gemak 3 dagen kunnen besteden aan Mt. Field. Maar we zijn blij dat we dat niet ingepland hadden. Dat was echt een bittere pil geweest. Je hebt niet veel anders te doen in die plek. Ik vind dit deel van Australië en Tasmanië in het bijzonder niet echt mooi. Er zitten veel dorre stukken tussen. Eenmaal op de rijksweg in de buurt van Hobart wordt de natuur wel wat groener. Toen we in Hobart waren gingen we van de rijksweg af. We konden nog niet in het huisje dus hadden we wat tijd over. We reden langs een buurt met Royal Botanic Gardens Hobart. Aangezien de tuinen in Sydney zo mooi waren had ik wel zin om even te kijken. Het was een uur of 12 en het was echt heel heet. Rianne voelde zich niet zo top en was bang dat ze helemaal ging verbranden. We hebben besloten om toch verder te rijden.
Wat opvalt is dat de gratis navigatie die we gebruiken van Maps.Me echt slecht is. Hij stuurt ons over wegen waar we niet overheen willen rijden zoals onverharde wegen. Daarnaast vertelt hij de laatste 300 meter dat we 4 banen op de rijksweg moeten oversteken. In dit geval zegt die ‘houdt links aan’ terwijl het rechts moet zijn. En zo mis je de oprit naar de Tasman Bridge. Deze brug is echt heel hoog. Maar goed dan moet je dus gaan draaien op de snelweg. Echt vreselijk. Gelukkig heb je niet al te ver een plek om af te slaan. Maar het blijft vervelend. De rit op de brug zelf was wel grappig. Ik vond het tof. Eenmaal aan de overkant mag je een stukje verder weer 100 km/h. Je ziet de dode dieren overal liggen. Dat vinden wij echt zo vreselijk. Ja, je mag 100 rijden maar doe gewoon lekker rustig als je niet de hele weg kan zien. Het is zo’n zinloos verlies van leven. Het doet een beetje pijn om al die kapot gereden dieren te zien liggen. Misschien dat de lokale overheid die beesten ook zo lang laat liggen om mensen te wijzen op de gevaren van te hard of vooral je aan de snelheid houden waar dat niet verantwoord is.
We kwamen aan bij het huisje in de buurt van Port Arthur. Wat een uitzicht. We kijken uit op een baai en er is een mooie tuin. Het lijkt wel of hier geen waterleiding zit. Want alle huisjes zijn voorzien van een grote waterton. En met groot denk ik echt duizenden liters. De accommodatie waar we nu zitten heet the Mussel Boys. Het wordt gerund door 2 mannen die naast de huisjes ook een plaatselijk restaurant hebben. We mochten het huisje in en deden gelijk een wasje. Fijn om eindelijk even een wasmachine te hebben waar je de noodzakelijke dingen kan wassen. We spanden een waslijn van het bad tot aan de deur en hingen daar wat dingen op. Verder hingen we in de kledingkast wat T-shirts op. Het is even behelpen maar dan heb je ook wel wat. We reden daarna naar de Unzoo.
De Unzoo is een dierentuin die geen dierentuin genoemd wil worden. Volgens hen zijn er een aantal wezenlijke verschillen waaronder dat ze geen dieren uit het wild halen en geen wetenschappers in dienst hebben. De dieren leven niet in kooitjes (wat niet waar is) dus mensen kunnen er gewoon tussen lopen. We kwamen binnen en er begon gelijk een “presentatie” van de Tasmaanse duivels. We wilden deze dieren eigenlijk in het wild zien, maar dat is gewoon niet mogelijk als je zo weinig tijd hebt. Dus dan maar naar The Next Best Thing. Die beesten zijn dus gewoon helemaal blind overdag. Ze zijn zo gewend aan het leven en jagen ’s nachts dat ze overdag gewoon niets zien. Echt leuke dieren. De presentatie bestond uit het voedden van de dieren.
Daarna was er een vogel presentatie. Dat vond ik heel leuk. De vogels zijn gegeven aan de dierentuin. Dus ze zijn niet uit het wild gehaald en gedomesticeerd. Het is een mooi streven. Ze hebben de dieren goed onder controle. Vooral de laatste vogel een kaketoe was echt heel ongeduldig. Dat beest zat de hele tijd tegen zijn kooitje aan de schoppen. Ik heb me kapot gelachen. Hij kon dansen en muntjes uit mensen hun hand nemen en weer terugbrengen. Ik vond dat echt een leuk gedeelte van de dierentuin. Zeker het verhaal eromheen. Zo mocht je de vogels ook voeren. Rianne kreeg een paar zonnebloempitten in haar hand en de grote parkieten kwamen dat dan uit haar hand eten. Daarna gingen we naar de kangoeroes. Dat was wel echt minder voor Rianne. Het was onnatuurlijk.
De reden dat het onnatuurlijk was, had te maken met dat kinderen ernaast gingen liggen en ze aaiden. Ze zaten zelfs aan de baby kangaroe die nog in de buik van de moeder zat. Die beesten horen dat niet te accepteren. Het is gewoon heel onnatuurlijk. Ik begrijp best dat dit een manier van leven of in ieder geval kijk op het leven kan zijn. Maar het is gewoon niet normaal. Ik denk dat de respectloosheid van mensen mij nog wel het meeste stoorde. Stel je voor dat een kleine kangoeroe je probeert te drinken en kinderen verstoren dat. Dan heb je gewoon geen respect voor dieren of de natuur. Ik stoorde mij daar heel erg aan en Rianne werd er boos van. Daarna hebben we nog kort een presentatie bijgewoond van een Albino Possum. Dat vond ik niet boeiend en Rianne pakte haar moment (liep weg) om de kangoeroes even op de foto te zetten. De vacht van de kangaroes zien er ook slecht uit. Je ziet gewoon dat deze niet wild zijn.
We reden hierna door naar the Mussel Boys en hebben daar een heerlijke steenoven pizza gegeten. Het was weer een hele leuke dag vandaag. Nu lekker slapen in het grote bed.
