Dag 13 – Van Zion naar Las Vegas

We werden wakker met flinke spierpijn in onze billen. Rianne had ook spierpijn in haar linkerarm en haar handpalm van die eigenwijze muilezel. ’s Ochtends moesten we weer uitchecken uit het hotel in Springdale. Ik vroeg bij het uitchecken of de mevrouw achter de toonbank mijn koelbox nog even kon vullen. Ze zei dat dat geen probleem was. Prachtig ze heeft hem helemaal tot de rand toe gevuld met ijs. Dat ding was niet meer te tillen. Daarna zijn we doorgereden naar Cafe Soleil. Dit was een beetje alternatief tentje met alles organisch. Organisch ontbijt, organische suiker alles was organisch. Ik heb daar een croissant met ei en bacon besteld en Rianne een Panini met kip en voornamelijk pesto. Het was wel ok, echter wel heel erg aan de prijs. Op de menukaart stond Lemonade Smoothie. Ik zei tegen Rianne dat zal wel limonade zijn. Rianne geloofde mij niet en zei dat het waarschijnlijk limoen zal zijn. Ze had het besteld en het bleek een limoen smoothie te zijn. Ik was $ 32 voor alles inclusief de smoothie en 582 ml cappuccino. Dat is best duur. Na afloop hadden we nog honger en heb ik daar nog extra twee croissants besteld. Alle prijzen zijn hier in Amerika exclusief BTW. Dat is echt heel vervelend. Je zag bijvoorbeeld dat de croissants $ 2,50 waren. Dan denk je ok voor $ 5 ben ik klaar. Maar met belasting kost het dan $ 6,13 wat omgerekend € 5,60 is. Erg omslachtig.

Ontbijt bij Café Soleil
Ontbijt bij Café Soleil

We vertrokken richting Las Vegas om een uur of 12. Onderweg kwam er een politieauto met zwaailicht en sirene langs op een eenbaans snelweg. Ik reed een beetje in de berm en toen kon hij er langs. Even verderop had deze highway patrol iemand aangehouden. Ik vind het best apart om te zien. De politie mensen zitten in hun auto en degene die langs de kant worden gezet ook. Eigenlijk gebeurt er niet zoveel. We hebben dat wel vaker gezien. Hier in Nederland wordt je uitgenodigd plaats te nemen in de politieauto of staat er tenminste een agent bij de auto. Dat is hier wel anders, want hier moet je in je auto blijven zitten. In Utah is een andere tijdzone. Het is best leuk om te zien dat zodra we Utah uitreden en weer in Arizona waren dat de tijd in de auto gelijk verspringt. Het blijft een leuk karretje. We reden ongeveer 3,5 uur later Las Vegas binnen. Het was donker door de regen.

Las Vegas vanaf de snelweg in de regen, niet veel te zien zo met dit weer.
Las Vegas vanaf de snelweg in de regen, niet veel te zien zo met dit weer.

Ik wilde nog even tanken. Ik ging eerst even naar het toilet. Er stond een vent die helemaal laveloos was met een biertje in zijn hand waar ik mijn auto had geparkeerd. Toen ik terugkwam was Rianne blij dat ik er weer was. Ik stond te tanken even later had de beste man overgegeven op de plek waar ik net geparkeerd stond. Ik dacht bij mezelf welcome to Las Vegas. Na nog eens een kwartiertje rijden waren we bij het hotel Golden Nugget. Het is echt een gigantisch hotel. Niet normaal groot. Het staat in het oude deel van Las Vegas waar alles begon. (Het nieuwe deel is de strip en al.) We hadden een kamer gekregen in The Carsson Tower op de 15e etage. Mooi uitzicht. We keken uit op de StratoSphere. Dat is een soort van uitkijktoren met een achtbaan erop en allerlei andere vormen van vermaak (van het nieuwe deel).

Golden Nugget op Fremont Street
Golden Nugget op Fremont Street
Het grote Golden Nugget hotel op afstand
Het grote Golden Nugget hotel op afstand
Kamer op de 15e etage
Kamer op de 15e etage
Uitzicht op het 'nieuwe' deel van Las Vegas
Uitzicht op het ‘nieuwe’ deel van Las Vegas

We zijn daarna even naar North Las Vegas gegaan. Dat is een aparte stad. We waren weer de enige blanken in de Wallmart. Rianne voelt zich dan helemaal bekeken. Ik voel me alleen niet op mijn plek. Er ging een man helemaal over de zeik tegen een medewerker bij de zelfscan kassa. Hij zei:”You think it’s funny, stop laughing. I’m taking your job. You’ll be fired today!” De oma van deze kerel was geweigerd, omdat ze meer dan 25 artikelen in haar karretje had. Bij de zelfscan kassa mag je maar 20 artikelen of minder hebben. Hij stond echt op het punt om die medewerker te slaan. Er kwamen ook een aantal andere Wallmart medewerkers bij staan. Ik merkte toen gewoon dat het weer een gevaarlijke buurt was. We rekenden af en we stopten de spullen in de auto. Ik liep nog even mee met Rianne die het karretje weg wilde zetten. Op de parkeerplaats stonden allemaal volledig afgetrapte auto’s met ontbrekende spiegels of achterruiten. Deuren op slot en hard wegrijden hier. Daarna hebben we nog even op Fremont street gekeken. Het was in het begin van de avond en zodoende stonden de lichtjes bij het plafond nog niet aan. Die belevenis doen we morgen, omdat we allebei moe zijn. Er zijn veel lichtjes maar voor ons beide geldt dat Las Vegas niet bepaald ons hoogtepunt is.

Fremont Street overdag
Fremont Street begin van de avond. De lichtjes staan dan nog niet aan.

In het hotel zag Rianne nog een Amish meisje, in die kleding die je ook op TLC ziet. Het is leuk (merendeel dan) dat we zoveel verschillende mensen tegenkomen in Amerika. Van de typische Amerikaanse burgers tot aan Native Americans (indianen), cowboys, Amish mensen, gok/drank/drugsverslaafden en zwervers. We hebben nog even televisie gekeken. Het regende toen we aankwamen en dat was in augustus niet meer gebeurd sinds 1999. Verder was het nog nooit in augustus zo koud (76 graden Fahrenheit, 24 graden Celsius). We zijn in het heerlijke bed gaan liggen en hebben lekker geslapen.

01-08-2015